U chomików karłowatych ruja nie odbywa się zbyt wyraźnie. Powtarza się ona cyklicznie co 4-6 dni. Zaloty chomików karłowatych mają podobny przebieg jak u chomików syryjskich, lecz trwają krócej. Rozwój młodych przebiega bardzo podobnie jak u chomika syryjskiego. Chomiki karłowate rosną do końca życia.
Rozmnaża się przez cały rok (samica rodzi 3 do 7 razy w roku), toteż płodność tego gatunku jest stosunkowo wysoka. Samica po 21-dniowej ciąży rodzi przeciętnie od 4 do 7 młodych, choć zdarzają się większe mioty, liczące nawet powyżej 10 młodych. Młode osiągają dojrzałość płciową po 1 do 2 miesięcy. Chomik dżungarski żyje od 2 do 3 lat.
Chomik dżungarski nie jest gatunkiem agresywnym. Jest towarzyski i dobrze się czuje w otoczeniu ludzi (o ile od małego ma z nimi kontakt).
Hodowla
kilku chomików jest trudna, gdyż muszą one mieszkać w odizolowaniu od siebie nawzajem. Często występuje agresywność wobec osobników tej samej płci już w wieku około 1,5 miesiąca i nasila się wraz z wiekiem. W przypadku osobników różnej płci, mieszkającej w bliskim otoczeniu, będzie dochodziło do intensywnego rozmnażania.
Żywienie chomika jest bardzo ważne dla jego zdrowia.Chomiki dżungarskie żywią się głównie mieszanką ziaren, nasion i orzechów, uzupełniając dietę świeżymi warzywami i owocami oraz mięsem, nabiałem i owadami (np. larwami mącznika młynarka), które są ważnym źródłem białka. Karmione soczystymi pokarmami rzadko piją wodę, jednak powinny mieć do niej stały dostęp. Jeśli samica chomika nie będzie jadła nabiału ani mięsa po urodzeniu młodych, może tak z nadmiaru stresu, jak i niedoboru białka zjeść swoje młode. Mimo że chomiki dżungarskie mogą zjeść wiele rzeczy, nie należy im podawać między innymi owoców cytrusowych, owoców pestkowych, sklepowej sałaty, resztek z obiadu, słodyczy ani czekolady (która zawiera szkodliwą teobrominę), napojów słodzonych lub gazowanych oraz roślin trujących (którymi są niektóre rośliny pokojowe).
Chomika można karmić:
*gotowymi mieszankami ziaren, które kupuje się w sklepach zoologicznych
*orzechami: włoskimi, laskowymi, ziemnymi
*ziarnami pszenicy, owsa, kukurydzy
*nasionami słonecznika, lnu
*płatkami owsianym
*surowymi warzywami takimi jak: marchewka, pomidory, ogórki, selery, cukinii
*surowymi owocami takimi jak jabłka, gruszki, banany, arbuzy, melony i w niewielkich ilościach truskawki, maliny, wiśnie, czereśnie
*pokarmem białkowym, takim jak mączniakami (robaki stosowane jako przynęta na ryby, do kupienia w sklepach zoologicznych)
*serem żółtym, małymi ilościami twarogu, białego sera i śmietany
Chomika nie należy żywić:
*sałatą, gdyż zawiera ona obecnie taką ilość nitratów i pestycydów, że może się okazać szkodliwa dla chomika,
*surowymi ziemniakami, cebulą, kapustą, fasolą, owocami cytrusowymi i kiwi
*wszelkimi resztkami ze stołu czy słodyczami,
*NIE NALEŻY PODAWAĆ CHOMIKOM MIGDAŁÓW NIE OBRANYCH ZE SKÓRY. SA ŚMIERTELNE.
Najczęstsze przyczyny chorób u chomików:
* Przeciąg
* Szybka zmiana temperatur
* Zepsute lub jednostajne jedzenie
* Brak możliwości do ścierania zębów i pazurków
* Inne zwierzęta
* Budzenie podczas snu
* Za niska lub za wysoka wilgotność powietrza
* Mokra wyściółka
* Brak higieny w klatce
* Za wysoka lub za niska temperatura
Zachowania chomika które mogą wskazywać chorobę:
* Kuśtykanie, ciągnięcie jednej nogi za sobą
* Unikanie światła
* Stałe drapanie, zaczerwienienie skóry
* Apatyczne zachowanie
* Łyse pola w sierści
* Chudnięcie
* Biegunka
* Kichanie, Charczenie
* Ciężki oddech, odgłosy gwizdania lub jakby "pukania" przy oddychaniu
* Brak apetytu
U chomików występują takie choroby jak:
Choroby
*Choroba mokrego ogona
*Grzybica skóry
*Liszaj strzygący
*Biegunka
*Kokcydioza
*Tasiemczyca
Pasożyty
*Wszy
*Pchły
*Świerzb
*Nicienie
Choroba mokrego ogona
(choroba mokrego tułowia) - nazywana również "ciekłym chomikiem" to śmiertelna
choroba
bakteryjna atakująca chomiki.
*Przyczyna
Za główny powód choroby uważane jest osłabienie organizmu przez stres. Schorzenie dotyka głównie młode zwierzęta. Wpływ na jej rozwój mogą mieć także niewłaściwe warunki hodowli i uwarunkowania genetyczne. Bezpośrednią przyczyną choroby jest infekcja bakteryjna lub zaburzenie równowagi flory bakteryjnej w jelicie gryzonia.
*Objawy
Głównym objawem choroby mokrego ogona jest bardzo silna biegunka. Zwierzę staje się apatyczne, porusza się na sztywnych łapach. W skrajnych przypadkach może dojść do wypadnięcia jelita grubego przez odbyt. Śmierć następuje w wyniku odwodnienia, wygłodzenia lub wypadnięcia jelita.
*Leczenie
Choroba rozwija się bardzo szybko. Bywa, że zwierzę pada już w dobę po wystąpieniu pierwszych objawów. Dlatego szansa wyzdrowienia zależy od tego, jak wcześnie schorzenie zostało zdiagnozowane. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków i środków przeciw biegunce. Zwierzę powinno odizolować się od innych osobników z powodu ryzyka zarażenia.
Biegunka jest zwykle chorobą o krótkim przebiegu i zdolności do samoograniczania. Dlatego w leczeniu wystarczającym sposobem postępowania zwykle jest nawadnianie.
nawadnianie doustne – podawanie wody i elektrolitów w postaci tak zwanego Doustnego Płynu Nawadniającego (ang. ORS – Oral Rehydratation Solution) w przypadku biegunki o niewielkim lub średnim stopniu odwodnienia (poniżej 10%). Jest on roztworem chlorku potasu (1,5 g KCl/l), glukozy (13,5 g/l), soli kuchennej (2,6 g NaCl/l), dwuwodnego cytrynianu sodu (2,9 g/l).
W Polsce, w aptekach jest dostępnych bez recepty wiele preparatów służących do przygotowania roztworów do doustnego leczenia rehydratacyjnego. Należy podkreślić, że stosowane niekiedy inne środki nawadniające (soki owocowe, herbata, coca-cola) nie powinny być stosowane, ze względu na znaczne odchylenia od zalecanej osmolalności.
nawadnianie dożylne w przypadku:
ciężkiego odwodnienia
występowaniu objawów wstrząsu
objawów zaburzeń świadomości
uporczywych wymiotów
braku poprawy pomimo właściwego nawadniania doustnego
realimentacja, czyli powrót do odżywiania doustnego, początkowo najlepiej zawierające kleik ryżowy, mus jabłkowy lub tzw. marchwiankę. U niemowląt ograniczanie podawania mleka nie wpływa na długość trwania biegunki.
Pchły
Środki o niskiej skuteczności (prewencyjne)
*Częste odkurzanie
*Szampony przeciwpchelne
*Pudry przeciwpchelne
Środki o umiarkowanej skuteczności
*Usunięcie i wypranie lub umycie w wodzie z octem wszystkich tkanin np. dywanów, narzut znajdujących się w pomieszczeniach zainfekowanych przez pchły .
*Zastosowanie uniwersalnych preparatów owadobójczych w aerozolu przeciwko owadom biegającym (działają prawie wyłącznie na dojrzałe osobniki).
*Środki o dużej skuteczności
*Proszki owadobójcze rozsypywane w ciemnych miejscach mieszkania np. pod łóżkami.
*Nowoczesne krople typu SPOT ON wcierane w punkty na ciele zwierząt domowych porażają system nerwowy pcheł
*Nowoczesne aerozole lub atomizery owadobójcze.
Jeśli macie pytania dotyczące chomików Dżungarskich piszcie e-meliem delicja22@o2.pl Pozdrowienia!!!;)
Moją inspiracją do prowadzenia blooga jest mój chomik. Wabi się Kulka i jest rasy Dżungarskiej. Jest maści perłowatej i ma niepełne 5 miesięcy. Bardzo lubię się z nią bawić. Dziś nie dałam jej długo pospać.;D
Mam dużo pomysłów co do blooga, ale nie wiem odczego zacząć. Może zacznę od wygłądu chomika i różnych szczegółów...
Pewnie niektórzy widzieli już chomika Dżungarskiego, ale dla pewności wstawiam jego zdjęcie:
Chomik dżungarski, podobnie jak chiński, ma na grzbiecie pręgę. Kształt jego ciała jest jednak wyraźnie odmienny – bardziej zaokrąglony. Długość ciała to średnio 9 cm. Samiec ma długość około 10 cm, a samica 7 cm. Bardzo krótki ogon i łapy są prawie niewidoczne. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Masa ciała wynosi 30–40 g. Wyróżnia się czarną pręgą od czoła po ogon. W większości chomiki te są ciemnego ubarwienia, lecz występują także białe, u których też wyróżnia się pręgę na grzbiecie, lecz jest ona mniej widoczna.
Na wolności zamieszkuje stepy i tundry Syberii Zachodniej na terenach Rosji i Kazachstanu. W poszukiwaniu pożywienia może wędrować na obrzeża lasów. W niesprzyjających warunkach zapada w sen zimowy (hibernację) lub sen letni (estywację). Pozdrowienia!!!
Hej, zainteresowałam się chomikami Dżungarskimi, bo sama mam jednego, nazywa się Kulka i to jej fotka (sama robiłam)
Pragnę prowadzić bloog o chomikach dżungarskich.Dopiero zaczynam, więc nie jestem w wprawie i wolno może mi to iść. Myślę że wam się spodoba.;)
